Een vriendin wilde Avonturia bezoeken in Den Haag omdat ze een vogelkooi in hun webshop in het echt wilde zien.
Die kooi bleek in de winkel niet te bezichtigen. Maar ze kreeg wel antwoord op een aantal vragen en heeft de kooi ter plekke besteld in de webshop om hem thuis te laten bezorgen.
Wat er wel was?
Een dierenwinkel die het allemaal net even anders aanpakt qua presentatie.
Van tevoren had ik weinig vertrouwen in Avonturia. Of de Vogelkelder. Of wat is het nou? Dierenwerelden? Een brasserie? Kinderfeestjes? Waar zijn die mensen mee bezig?
Vreemde boel. Op naar Den Haag. Na een goed uur en een kwartier rijden, kwamen we aan bij Avonturia. Een interessante aanblik vergeleken met de bedrijfsgebouwen eromheen.
Het eigen parkeerterrein is klein, maar in de straat en omliggende straten moet je je auto wel kwijt kunnen. Zolang je niet te vuil bent om vijf meter te lopen. En dat zijn veel mensen.
Bij binnenkomst een winkelwagentje gepakt en door een kleine deur Avonturia binnen gegaan. Tot zover had alles een soort oerwoud decor net zoals je dat in dierentuinen ziet. Meteen twee grote volières met een uil en een andere vogel voor je neus.Een bijzondere binnenkomst.
We bevonden ons op de knaagdierenafdeling. Of knaagdierenwereld. En ze hebben er heel veel spullen.
Nog voordat ik de knaagdierenafdeling met al zijn gerbils, konijnen en hamsters… oh ja en twee beverratten (!) had verlaten, was het me ineens duidelijk. Dit is een Intratuin, waarbij elke afdeling een dierenafdeling is. Een Intradier. Of Avonturia. Of de Vogelkelder.
De ruime en lichte opzet draagt hier ook aan bij, want het is voor het grootste deel een kassengebouw net als Intratuin. En ondanks dat het buiten zo’n 25 graden zou worden, was het niet te warm binnen.
In de hoek van de knaagdierenwereld was dus ook een klein bassin met twee beverratten en diverse vissen en koi. Het is dus een dierenwinkel… althans… een dierenbelevening met een groot aanbod zoals je bij een Intratuin ziet en hier en daar displays zoals je die in een dierentuin vindt.
Vervolgens liepen we ongepland Avonturion binnen. Een soort van ontdekkingsgedeelte voor kids. Die slaan we over. Al had ik graag naar “goud” gezocht met een goudpan als ik eerlijk ben. 😛
De volgende afdeling… sorry… wereld… was hondenwereld. Superveel producten. Als je hier geen voer, speelgoed of riem voor je hond kan vinden dan weet ik het ook niet meer.
Daarna doemde reptielenwereld op met een gangetje vol terrariums met hagedissen, een kameleon en andere klimmers met lange staarten. Veel accessoires om jouw terrarium mee in te richten.
En pal ernaast ligt vissenwereld.
Mooi. Daar kwam ik voor.
Voordat ik de afdeling opliep, stond er een axolotl aquarium. Het was redelijk vol ingericht met steen, hout, mos en planten. Zover ik weet hebben axolotls veel vrije ruimte op de bodem nodig. Hmmm.
Ik voelde voorzichtig aan het glas en dat was koud. De achterklep van de lichtkap stond open en daar stond een aquariumkoeler met vier fans driftig te blazen. Dat doen ze goed.
Maar vergeleken met de knaagdieren- en hondenwereld is vissenwereld meer een vissenlandje… of provincie. Volgens mij is de vissenafdeling de kleinste van ze allemaal.
Dat neemt echter niet weg dat ze veel variatie aan vissen hebben. De vissenwand bestaat uit relatief kleine bakjes met in de meeste bakken zo’n drie vissoorten. Ze zijn redelijk vol. Maar daar hoef je je niet druk over te maken.
In de tijd dat ik op de afdeling was, hadden de twee verkopers geen moment rust. De verkoop loopt goed door en ik heb de indruk dat de vissen niet lang in de winkelbakken hoeven te blijven.
Ik ben geen expert in het beoordelen van de gezondheid van vissen, maar ik heb hier geen enkele dode vis gezien. Iets dat ik van (dure) aquariumspeciaalzaken en kleine dierenwinkels niet kan zeggen. Daar zie ik vaak meerdere vissenlijkjes drijven of opgevreten worden door tankgenoten. Niets van dat bij Avonturia.
En wat ik echt super goed vind, is dat ik een medewerker op de afdeling in de tijd die ik er was meerdere keren “nee” heb horen verkopen aan een klant. Met tact.
Mensen die goudvissen of andere vissen in veel te kleine kommen of bakjes willen proppen. Dat soort volk. Rustig legde hij uit dat vis X of Y zus en zo groot werd en dat ze behoefte hebben aan Z hoeveelheid ruimte.
Held.
Zo hoort het. En ik heb hem later ook gezegd dat ik het goed van hem/de winkel vond. De medewerker gaf aan dat hij vissen simpelweg niet mee geeft als mensen er de bak of tankgenoten niet voor hebben en hij denkt dat de vissen niet goed terecht komen.
Het helpt hierbij ook dat ze meerdere soorten aquariums hebben ingericht met kunstdecoratie die ze ook gebruiken als voorbeelden om mensen duidelijk te maken hoeveel plek een vis nodig heeft.
Oh en over vissenkommen gesproken: die hadden ze ook niet. In tegenstelling tot andere aquariumspeciaalzaken of dierenwinkels. Je kan een argument maken dat sommige zaken de kommen gebruiken als lokkertje om vervolgens mensen uit te leggen hoe ze wél voor vissen moeten zorgen. Maar dat weet je natuurlijk nooit.
Los van de verkoopwand met bakjes, draaiden er maar een of twee showaquariums met echte vissen. Een van een meter en een van twee meter. Beetje jammer, maar ze hebben beperkte ruimte op hun afdeling. Daarnaast stonden er dus wel diverse “droge” ingerichte bakken.
Aan inrichting geen gebrek. Ze hebben veel kunstdecoratie en grind in de meest leuke/verschrikkelijke uitvoeringen en kleuren. Daarnaast hebben ze ook een klein assortiment stenen en een wat groter assortiment hout. Niet heel veel van elke soort, maar wel een vrij breed assortiment voor de grootte van de vissenafdeling.
Zo hadden ze onder andere een paar stukken vuka of cholla hout (spreek uit: “choh-ja”). Populair voor garnalenbakken als schuilplek en om van te snacken. Maar je ziet het niet snel liggen in de aquariumspeciaalzaak. Laat staan in een dierenwinkel.
Officieel is dat overigens geen hout, maar de uitgedroogde kern van een of andere Mexicaanse cactus. Weet je dat ook weer.
Naast mijn cholla vondst stond een rijtje nano aquariums met daarin diverse soorten caridina en neocaridina garnalen. Leuk ingerichte bakjes met veelal kleine, jonge garnaaltjes.
Alles netjes gelabeld. Dat geldt ook voor de verkoopbakken met vissen. Fotootje erbij (soms wat donker), naam, waterwaarden, minimum aanbevolen grootte aquarium en de prijzen. En je krijgt altijd wat korting als je meerdere vissen of garnalen afneemt, wat steeds duidelijk staat vermeld qua aantallen en prijzen.
Zo makkelijk voor een winkel om te doen en toch zie ik het zelden consequent en duidelijk gebeuren.
Diverse soorten bladeren zoals amandelbladeren of catappabladeren. Een heel bakje voor 2,95. Mooie prijs. In de aquariumwinkel moet ik een tientje neerleggen voor tien blaadjes. Al zijn de blaadjes in het bakje wat gehavend en zeker niet heel. Maar dat neem ik voor lief om een keer uit te proberen wat het doet in het aquarium.
Ze hadden ook diverse slakkensoorten die ik opnieuw niet zie bij aquariumspeciaalzaken. Daar helpen ze je gerust aan Anetome Helena slakken of renslakken. Maar bij Avonturia hebben ze ook posthoornslakken en appelslakken. Die laatste is overigens officieel verboden te verhandelen binnen de EU omdat ze planten in het wild massaal opvreten en een echte plaag kunnen vormen.
Ik wil eigenlijk eens terug naar Avonturia om dat na te vragen op een rustige dag. Zondag is er geen rustige dag. Al hoefden we niet te wachten bij de kassa. Het kan zijn dat het een bepaald soort appelslak of mystery snail is die niet verboden is.
We hebben in ieder geval een paars exemplaar en twee rode posthoornslakken meegenomen. Nou ja, we… vooral mijn vriendin. Garry, Larry en Barry. Maar als Garry de appelslak mijn nieuwe Echinodorus rosé planten gaat opvreten, dan…
…dan krijgt mijn vriendin haar eigen bakje voor die paarse rotzak.
En wat me ook erg goed beviel, was het feit dat er geen vissen rondzwommen in de plantenbakjes. Dat vermindert het risico op kruisbesmetting weer een beetje naar mijn mening.
Qua techniek, voer en andere producten hebben ze ook weer van alle merken wat. Superfish, JBL, Sera, Tetra, Eheim. Kijk. Ze hebben niet alles van een bepaald merk. Maar ze hebben producten die ik wil hebben. Zoals een goedkoop sponsfilter, van Superfish in dit geval.
Ik vind Superfish sowieso een mooi merk als je met een beperkt budget werkt of simpelweg niet de hoofdprijs wilt betalen voor een stukje plastic dat van een ander merk vijf keer zo duur is.
Misschien lijk ik enthousiast. En dat ben ik ook. Ik keek een beetje op tegen Avonturia. Het leek me een tent die geen idee heeft wat ze wilden zijn of aan het doen waren. Maar het is een dierenwinkel die er een beleving van maakt.
Ik zag op internet reviews dat de dieren slecht zouden worden verzorgd en dat de winkel vies zou zijn. Dat was vandaag zeker niet het geval. Ik denk dat sommige mensen niet snappen dat een dier in een winkel nou eenmaal niet de ruimte heeft dat ze op de langere termijn bij iemand thuis (moeten) krijgen.
De Betta’s huizen in hun verkoopstelling in kleine bakjes net zoals bij mijn plaatselijke aquariumspeciaalzaak. Het kan zeker een stuk erger.
Ik meen dat hier en daar een Betta met andere geschikte tankgenoten in een groter bakje zat. Ik heb eigenlijk alleen rode en blauwe veiltails gezien. Waarvan een rode me niet helemaal in orde leek en erg inactief was.
Maar verder lijken veiltails in de winkels nooit echt al te happy. Dan moet je ze al van een thuiskweker afnemen die een mooie lijn veiltails heeft.
En een discusfanaat zal ongetwijfeld zaken aan te merken hebben op de jonge discussen die ze hebben. Maar op dat niveau kijk ik niet en beschik ik ook niet over de kennis om naar het visaanbod van een winkel te kijken.
Mijn indruk is dat de twee medewerkers die er vandaag waren met verstand van zaken mensen helpen om hun vissen een goed leven te bieden. Dat doen ze met een veelzijdig assortiment op een beperkt oppervlak. En ik zou er graag nog eens heen gaan op een rustige dag om op mijn gemak rond te kijken.
Avonturia is een kindvriendelijke winkel. Dus je moet absoluut bestand zijn tegen gekrijs en geschreeuw. En dat ben ik niet altijd. Of misschien wel helemaal niet. Daarnaast is het een diervriendelijke winkel en liepen er mensen met hun eigen huisdieren rond. Van hond in de winkelwagen tot vogel op de schouder.
Vogelwereld stond vol met grote kooien, veel vogels en accessoires. Van speelgoed tot hoodies. Ja. Een sweater voor je vogel. Vogelmensen zijn raar volk. Zei de vismeneer.
Je kan – op eigen risico – een paar vogels op de afdeling ook aaien. Een kaketoe en nog een setje andere vogels meen ik. Hun kooien/displays zijn open en ze kunnen zich aan bezoekers onttrekken door zich terug te trekken. Ze leken mij niet gestresst, maar een vogelkenner oordeelt daar wellicht anders over.
Vervolgens is er nog kattenwereld, waar we niet echt overheen zijn gehuppeld. Daar was het rustig en vind je ook de dierenarts. Je kan de trap op om iets te eten of drinken in de brasserie tegen “uitjesprijzen”. Volgens mij valt het wel mee, maar als je met een gezin of een sloot bruikleenkinderen bent dan zal het snel aantikken.
Hierna kwamen we in een soort edelstenen/juwelen gedeelte terecht. Beetje apart. Ze hadden lavabollen… geodes? Stiekem wilde ik er wel een kopen en openbreken. Maar dan ligt dat ding vervolgens weer in de kast te verstoffen. Ik vraag me af of het natuurlijke dingen zijn of dat ze kunstmatig worden gemaakt. Ik vermoed het laatste vanwege de hoeveelheid en uniformiteit.
En ik had ook wel een bijenkaars willen maken op de bovenverdieping. Sommige activiteiten zijn nou eenmaal ook best boeiend voor volwassenen. De bovenverdieping is overigens alleen per trap bereikbaar. Maar we hadden ondertussen een winkelwagentje vol vogelmeuk en zeer nuttige en hoog noodzakelijke aquariumproducten. Ahem.
En zie daar. Kadowereld. Met een piranha aquarium waar je in/achter kunt gaan zitten op een krukje. En vooral veel cadeaus. Heel. Veel. Cadeaus. Alles van kleurboeken tot pluche dieren en snoepgoed. Ongetwijfeld een heel rendabele afdeling.
Op de vissenafdeling hadden ze overigens leuk uitgevoerde pluche pleco’s. Maar ik houd niet zo van die zuigvissen. Pluche Betta’s waren helaas niet voorhanden. Ik vond het aan de ene kant wat jammer dat ze qua pluche vaak wat meer wilde dieren hadden in plaats van huisdieren.
Ik had alle pluche Betta’s opgekocht als ze er waren geweest. Desnoods een goudvis. Maar een haai en dolfijn die vind je overal. Ze hadden een clownvis, maar die vond ik wat minder goed uitgevoerd.
De vissenafdeling is overigens puur zoetwater. Geen zoutwater. Maar dat is voor een dierenwinkel niet vreemd. Dan zul je toch naar je speciaalzaak moeten gaan.
Ik snap nu waarom mensen in de omgeving hier een dagdeel heen gaan. Uiteraard kun je hier je kroost laten rondrennen tot irritatie van zure mensen zoals ik. Maar ze hebben gewoon veel producten op voorraad. Er is veel te zien. En het is inderdaad meer een beleving dan een dierenwinkel.
Pet’s Place meets Intratuin meets Burger’s Zoo zeg maar. En dan in het klein. Of groot. Voor een dierenwinkel dan.
Op drukke momenten of dagen zul je lang moeten wachten om geholpen te worden als je vragen hebt een huisdier wilt meenemen. Maar dan moet je zelf ook maar even beseffen dat je daarvoor op een rustig moment moet gaan. Dat is in de aquariumspeciaalzaak niet anders.
De vissenafdeling is me te klein om er specifiek voor naar Den Haag te reizen. Maar als we weer eens die kant op gaan dan plan ik zeker een vervolgbezoek.
Ik vind hun (online) presentatie nog steeds verwarrend. Maar ik snap het na een bezoek een stuk beter. Ze maken er een bestemming van in plaats van een winkel. En voor kinderen inderdaad een belevenis.
De pluim gaat toch naar de medewerkers van de visafdeling. Die meer interesse toonden en plezier hadden in hun werk en klanten dan sommige medewerkers van aquariumspeciaalzaken die ik heb bezocht.